ในสมัยรัชกาลที่ 3 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์  เจ้าอนุวงศ์สวามิภักดิ์ญวนยกกองทัพตีไทยเรื่อยลงมาถึงนครราชสีมา เกิดการสู่รบกับคุณหญิงโม  ทับของเจ้าอนุวงศ์ถูกตีแตก  ในที่สุดครอบครัวชาวเวียงจันทร์รวมทั้งชาวไทยพวนได้ถูกกวาดต้อนมาเป็นเชลยศึก  อพยพลงมาตามริมแม่น้ำตั้งบ้านเรือนที่บ้านเชียง  อีกส่วนหนึ่งถูกต้อนลง

มากรุงเทพฯ สระบุรี  ลพบุรี  และสิงห์บุรี  ไทยพวนจะอพยพกันมาตามริมแม่น้ำเป็นส่วนมากครอบครัวไทยพวนที่อพยพครั้งนั้นเมื่อมาถึงสระบุรี  ได้พากันแสวงหาที่อยู่ ที่ทำกิน ผลที่สุดได้พากันมาตั้งบ้านเรือนอยู่ที่อำเภอหนองโดน  ตามหมู่บ้านต่าง ๆ คือ บ้านกลับ  บ้านครัว  บ้านคลอง บ้านคลองบุญ  บ้านหนองโดน  บ้านทองย้อย และบ้านหนองแร่ โดยเฉพาะที่ตำบลบ้านกลับกลับมีชนเผ่าไทยพวนอาศัยอยู่จำนวนมาก  และยังสืบทอดวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมประเพณีให้คงอยู่ต่อไป

       “บ้านกลับ” เป็นชื่อตำบลหนึ่งของอำเภอหนองโดน  ได้ถือกำเนิดขึ้นมาประมาณร้อยกว่าปีที่ผ่านมา  ซึ่งได้แยกออกจากชุมชนบ้านกลับเก่า  โดยมีสาเหตุมาจากเกิดไฟไหม้ครั้งใหม่ และเกิดโรคอหิวาตกโรคระบาดขึ้น  ทำให้ชาวบ้านกลุ่มหนึ่งมีความคิดว่า  การเกิดไฟใหม่และการเกิดการระบาดของโรคอหิวาตกโรคครั้งนี้อาจจะทำให้เกิดการเสียชีวิตกันหมดทั้งหมู่บ้าน  จึงมีความคิดที่จะย้ายถิ่นฐานมาตั้งหมู่บ้านใหม่  โดยได้มีการรวบรวมสมัครพรรคพวก  เพื่อที่จะช่วยกันย้ายมาตั้งเป็นหมู่บ้านใหม่ขึ้น ชื่อว่า “ชุมชนหมู่บ้านกลับ”  และที่เดิมมีคนอาศัยอยู่บางส่วนเรียก “บ้านกลับเก่า” ซึ่งคำว่า “บ้านกลับ” มีคนให้ความหมายว่า การกลับถิ่นฐานของคนในหมู่บ้าน ไม่ว่าคนพวกนั้นจะไปอยู่ที่ใด  ก็จะต้องกลับมาอยู่ที่บ้านกลับแห่งนี้